Ervín (Erwin) Schulhoff (1894 – 1942) był czeskim kompozytorem i pianistą pochodzenia żydowskiego. Pochodził z niemieckojęzycznej żydowskiej rodziny muzycznej. Ze strony matki był wnukiem wirtuoza skrzypiec Heinricha Wolffa (1813–1898), a jego stryjecznym dziadkiem był kompozytor Julius Schulhoff (1825–1899). W wieku dziesięciu lat został przyjęty do Konserwatorium Praskiego z polecenia Antonína Dvořáka i został uczniem Jindřicha Kàana. Następnie kontynuował studia w Wiedniu, Lipsku i Kolonii. Wśród jego nauczycieli był Max Reger. Jego twórczość opierała się na późnym impresjonizmie i ekspresjonizmie, jednak wkrótce jego twórczość nabrała eksperymentalnego charakteru. Jego dzieła wyróżniają się brzemienną rytmiką i barwą brzmieniową. Upojenie jazzem znalazło odzwierciedlenie także w jego twórczości, której elementy przeniósł do swoich poważnych kompozycji.